Szczenię w nowym domu

I.WIEDZA OGÓLNA

SZCZEPIENIE:

Pierwsze szczepienie odbywa się w hodowli gdy szczenięta mają 6tyg. Następne szczepienie należy wykonać w wieku 10tyg.. Zarówno po pierwszym jak i drugi szczepieniu obowiązuje 2 tygodniowy okres kwarantanny. Szczeniak w okresie kwarantanny, nie powinie wychodzić na spacery w miejsca do których mają dostęp inne obce zwierzęta, nie wolno również pozwalać na głaskanie szczenięcia przez obce osoby(najlepiej jak będzie tylko w domu i na własnym ogrodzie, a po obcym terenie przenoszony na rękach). Okres kwarantanny potrzebny jest szczenięciu do wytworzenia odporności, zanim się wytworzy narażony jest na wszelkie infekcje.
Następne szczepienia wykonuje się w wieku 3 miesięcy, a potem powtarza je co rok. Szczepionkę na choroby wirusowe najlepiej wybrać wieloskładnikową, chroniącą przed ok.8 chorobami.
Do ukończenia 6 miesięcy należy odrobaczać pieska co miesiąc, a potem ok. raz na pół roku.

Dobrze jest też, zwłaszcza w okresie letnim, zabezpieczyć psa przed pchłami i kleszczami. Można to zrobić na trzy sposoby:

– zastosować preparat w postaci kropli, które wylewa się psu na kark, takie krople działają przed około miesiąc.

– założyć obrożę FORESTO, działającą ok.8 miesięcy, obroża musi ściśle przylegać do ciała,

– zastosować preparat w postaci tabletki( Bravecto lub NexGard)

RODOWÓD:

Aby wyrobić psu rodowód trzeba zanieść metrykę do najbliższego oddziału Związku Kynologicznego. Tam zarejestrować siebie jako członka Związku, a następnie zarejestrować psa. Potem należy poczekać kilka tygodni aż przyjdzie rodowód.( więcej informacji w poście „Formalności”)

WYSTAWY:

Na wystawach może(ale nie musi) uczestniczyć każdy pies zarejestrowany w związku kynologicznym. Na wystawie oceniane są rasy psów w poszczególnych klasach: młodszych szczeniąt(od 4 miesiący do 6 miesięcy), szczeniąt(od 6 miesięcy do 9 miesięcy), młodzieży(od 9m. do 18m.), pośrednia (od 15m do 24m.), otwarta(od 15m.), championów(psy z tytułem championa). Sędzia ocenia budowę psów, oraz ruch w porównaniu do wzorca rasy, po czym według uznania przyznaje lokaty i tytuły.
Przed wystawą należy wysłać zgłoszenie i uiścić opłatę, szczegóły i kalendarz wystaw podane są zawsze na stronie Związku Kynologicznego www.zkwp.pl
(więcej o wystawach w poście „O wystawach słów kilka”)

II. WYCHOWANIE

SOCJALIZACJA

Socjalizacja rozpoczyna się u hodowcy gdy szczenię ma 3 tyg. Szczeniaki są przyzwyczajane zarówno do gwaru miasta, odgłosów ulicy, autobusów, pociągów, jak i cichej, spokojnej okolicy. Jeżdżą różnymi środkami lokomocji, chociaż najczęściej samochodem. Poznają wszelkie czynności pielęgnacyjne – regularne kąpiele, suszenie suszarką, czesanie, obcinanie pazurków itd. Uczą się załatwiać w jednym miejscu, chodzić na smyczy, stać w pozycji wystawowej. Wychodzą z domu także po zmroku, poruszają się po różnych podłożach, mają możliwość zabawy wielorakimi przedmiotami, poznają (budzące często u dorosłych psów lęki) szeleszczące worki, pudła, cienie, co również mocno wpływa na ich lepszy rozwój. Aby socjalizacja przyniosła efekt musi być kontynuowana u nowego właściciela, aby wspólne życie z psem dawało nam wiele radości i jak najmniej kłopotów.

Jeśli masz taką możliwości serdecznie polecamy zapisać szczeniaka do przedszkola(w Internecie można bez problemu znaleźć adresy takich szkółek dla psów), wczesny etap rozwoju psa jest najważniejszym okresem w jego życiu. Jeśli wtedy pies zapozna się w odpowiedni sposób z innymi ludźmi, psami, hałasami, itp. – będzie w późniejszym okresie życia bardziej opanowany, spokojny i zrównoważony. Dlatego udział w zajęciach dla szczeniąt pod okiem doświadczonego trenera jest najlepszą inwestycją w szczęśliwe życie dla Ciebie i Twojego psa.

NAUKA CZYSTOŚCI:

Pierwszym punktem w treningu czystości jest wyznaczenie miejsca, gdzie pozwolimy szczeniakowi załatwiać swoje potrzeby. Małe szczenię powinno mieć dwa takie obszary – zwykle jest to miejsce w ogrodzie, oraz miejsce pod drzwiami wyłożone podkładami higienicznymi. Szczenięciu powinno pozwalać się na załatwianie się w domu na podkładach jedynie przez krótki okres czasu, kiedy jest ono jeszcze bardzo małe – można, jeśli właściciel dysponuje dużą ilością wolnego czasu, zupełnie z nich zrezygnować i każdorazowo wynosić szczenię, aby nie załatwiało się w domu, a w ogrodzie. Szczeniaka trzeba pilnować, siusiają zazwyczaj po przebudzeniu i po posiłku, można też zaobserwować, że piesek kręci się i wącha podłogę, jest niespokojny, piszczy, wybiega nagle do innego pokoju. Reakcja powinna być szybka, ale bardzo spokojna – dlatego delikatnie i bez robienia zbędnego zamieszania, zaprowadź szczenię w miejsce gdzie może załatwić swoje potrzeby. Uważaj, aby nie przestraszyć szczenięcia w tym momencie.Chwal szczenię za każdym razem, kiedy załatwi się poza domem. Jeśli przyłapiesz szczeniaka na gorącym uczynku, najlepiej jest przerwać szczenięciu to co zaczęło robić, poprzez pochwycenie go i szybkie wyniesienie na zewnątrz. Kiedy maluch dokończy robienie siusiu w ogrodzie, mocno go pochwal, aby wiedział że zrobił dobrze, a ty jesteś z tego powodu zadowolony. Nigdy nie krzycz na szczeniaka, którego właśnie przyłapałeś na załatwianiu swoich potrzeb w domu.

KARANIE:

Za dobre zachowanie nagradzamy, a za złe karzemy. Kara fizyczna jest nie dopuszczalna, absolutnie niczego ona psa nie uczy! Karzemy psa tylko wtedy, gdy przyłapiemy go na gorącym uczynku, bo np. jak piesek nabroi podczas naszej nie obecności, a my ukarzemy go jak wrócimy do domu, on nie będzie wiedział za co zostaje ukarany.

Przeciwieństwem karania za pomocą bodźców awersyjnych jest stosowanie metody wygaszania ujemnego, czyli pomijania. Polega ona na tym, że pupilowi na pewien czas zabiera się wszystko to, co jest dla niego bardzo ważne. A nietrudno odgadnąć, co stanowi priorytet dla psa, zwierzęcia stadnego i bardzo towarzyskiego – obecność w pobliżu opiekuna. Dlatego w procesie wychowawczym odbywającym się przy pomocy wygaszania negatywnego stosuje się między innymi wariant tymczasowej izolacji psa od opiekuna.

Psa zaraz po przewinieniu wyprowadzamy do osobnego pomieszczenia lub miejsca, gdzie zostaje pozbawiony wszystkiego, co dla niego najważniejsze. Odizolowanemu czworonogowi należy ograniczyć swobodę ruchu (np. przywiązując go do jakiegoś stabilnego przedmiotu), ale musi on móc usiąść lub położyć się. Oczywiście niezadowolony z takiego obrotu spraw pies będzie próbował się oswobodzić i zwrócić na siebie uwagę. Nie obędzie się bez szczekania, wycia, drapania w drzwi itp., nieuchronne są zniszczenia, jednak opiekun musi pozostać na to obojętny. Aby wzmocnić skuteczność tego działania korygującego, warto posłużyć się dodatkowym bodźcem, a mianowicie komendą typu: „nie wolno”, „dosyć”, „wystarczy”, wypowiedzianą stanowczo, bez złości, ale np. z jednoczesnym uderzeniem dłonią w drzwi pomieszczenia, gdzie przebywa pupil. Odosobnienie i wypowiedzenie komendy słownej muszą być ze sobą powiązane w czasie. Tylko wtedy zwierzę odczyta te sygnały właściwie i dostosuje się do nich.Izolacja powinna trwać do czasu, aż pies się uspokoi, zwykle wystarczy kilka minut. Z pewnością będzie to dla winowajcy wymierną i odpowiednią karą. Zrozumie wówczas, że pewne jego zachowania są nieakceptowane przez opiekuna, a zatem powinien je jak najszybciej zmienić. Inną alternatywą pomocną w zwalczaniu problemów związanych z zachowaniem może być odwracanie uwagi pupila od danego działania. Wystarczy w kryzysowej sytuacji użyć odpowiedniego sygnału dźwiękowego, który spowoduje przekierowanie uwagi psa i skupi się on na czymś innym akceptowanym przez właściciela.

III.ŻYWIENIE

Pies powinien mieć stały dostęp do świeżej wody. Jeżeli jest zgrzany po spacerze nie powinien pić zimnej wody. Jeśli chce się uniknąć przebarwień na wąsach można psu podawać wodę w poidle, zawieszonym na odpowiedniej dla psa wysokości. Poidło zaleca się również małym rasą, które mają tendencję do zachłyśnięcia się podczas picia z miski.

Produkty szkodzące psu: czekolada; wszelkie słodycze; wędliny; owoce i warzywa pestkowe; rodzynki;  kości szczególnie drobiowe; sosy; przyprawione potrawy; skwaśniałe produkty.

Nie należy karmić psa przed spacerem i bezpośrednio po, należy zachować przynajmniej 30 minutowy odstęp, pomiędzy posiłkiem i wysiłkiem fizycznym. Miska po każdym posiłku powinna być umyta. Jedzenie nie powinno stać długo w misce, bo może skisnąć.

Shih-tzu jest rasą, której często nudzi się jedzenie, dla tego też co jakiś czas trzeba im zmieniać rodzaj karmy, a gdy w ogóle nie chcą jeść suchej karmy można spróbować dodać do niej czegoś pachnącego np. kawałki sera żółtego.

Dorosłe psy można karmić na 3 sposoby: tylko sucha karma, tylko mięso, dieta barf, sucha karma na zmianę z mięsem, według mnie ten ostatni sposób jest najlepszy, ale nie podajemy mięsa i suchej karmy w tym samym czasie. Jak pies je jeden posiłek to jeden dzień dajemy suche, jeden mięso, jak je dwa posiłki rano suchą karmę, a wieczorem mięso.

Dużo suchych karma jest słabej jakości, najgorsze są te najwięcej reklamowane pedigree, chappi… Shih-tzu lubią gdy wielkość krokiecików nie jest zbyt duża. Wybierając karmę należy kierować się zawartością mięsa przy suchej karmie jest to 30% i więcej, przy mokrej 90%.

Gotowane jedzenie powinno być dobrze zbilansowane. Mięso: gotowana pierś kurczaka, indyk, królik, wołowina, ryby morskie przygotowane na parze, serca drobiowe. Warzywa: marchewka gotowana lub drobno strata, burak, seler, pietruszka(nie za dużo, bo jest moczopędna), kapusta, ziemniaki(rozdrobnione). Wypełniacz: płatki zbożowe, ryż, makaron. Dodatki: olej z łosoia, pestek winogron, oliwa z oliwek.

Uogólnione proporcje karmy gotowanej dla dorosłego psa to 1/3 mięsa, 1/3 wypełniacza i 1/3 warzyw. W zależności od potrzeb naszego podopiecznego należy modyfikować te proporcje. Zwyczajowa dawka to 1dkg mięsa na 1kg wagi ciała, te proporcje należy traktować jako wyjściowe i modyfikować zależnie od zapotrzebowania psa. Psią dietę należy układać w perspektywie tygodnia – dwóch. Tzn. nie w każdym posiłku musi być i mięso i ryba i nabiał i ryż i płatki owsiane i różne warzywa i suplementy – ważne by na tle 7-14 dni psi organizm dostawał wszystkie niezbędne składniki. Oznacza to również, że bez obaw można psu podawać kilka razy z rzędu taki sam posiłek, o ile po tym czasie będzie on zmieniony na inny.

Ilość posiłków dla szczeniak w wieku do 3 miesiąca życia to 4 posiłki dziennie, do 6 miesięca 3 posiłki dziennie, potem dwa posiłki dziennie.

Jako uzupełnienie diety można podawać psu suszone żwacze, które są uwielbiane przez psy, ale niestety mają okropny zapach (można je zastąpić tabletkami Rumen Tabs z wyciągiem ze żwaczy). Mają one zbawienny wpływ na florę bakteryjną jelit i wspomagają procesy trawienne. Podawanie żwaczy w dużym stopniu eliminuje zjadanie przez psa niepożądanych znalezisk (np. odchodów, padliny, trawy itp).

JADŁOSPIS dla szczenięcia:

7:00 Namoczona karma

12:00 Serek biały( raz w tygodniu można dodać pół surowego żółtka) jeśli chcemy posłodzić to tylko odrobiną miodu. Dobre są też serki typu wiejski./ Owsianka z twarogiem./ Ryż z jogurtem naturalnym.

17:00 Gotowany, zbilansowany obiad.

22:00 Namoczona karma

Po ukończeniu 3 miesięcy(jak szczenię będzie miało ząbki) przestajemy moczyć karmę i podajemy ją w formie suchej.

Ważne jest prawidłowe żywienie, bo często wynikiem złego żywienia są choroby skóry, których leczenie jest długie i kosztowne. Shih-tzu też często miewa reakcję alergiczną gdy głównym składnikiem jego diety jest kurczak.